Testosteron badanie, normy, za wysoki, za niski

Dodatkowo należy pamiętać, że testosteron może być niebezpieczny dla płodu. Na podstawie badań na zwierzętach i obserwacji u ludzi stwierdzono, że ryzyko dla płodu jest znacznie wyższe niż ewentualne korzyści dla matki. Testosteron nie jest skuteczny w leczeniu niepłodności, która nie jest spowodowana hipogonadyzmem. Zarówno u mężczyzn, jak i kobiet, przyjmowanie testosteronu wiąże się z działaniem anabolicznym.

Preparat zawiera substancję testosteron (heptanian testosteronu)

Zarówno nadmiar, jak i niedobór testosteronu może prowadzić do powstania groźnych objawów lub wywołać szereg powikłań. W przypadku zaobserwowania symptomów, które mogłyby wskazywać na możliwość zaburzeń hormonalnych o podłożu androgenowym, należy udać się do lekarza i wykonać oznaczenie poziomu testosteronu oraz innych hormonów płciowych we krwi. Badanie stężenia testosteronu jest zalecane zwłaszcza w diagnostyce niepłodności, zaburzeń erekcji, obniżonego libido, zaburzeń dojrzewania płciowego – u chłopców oraz w przypadku kobiet – objawów wirylizacji i hirsutyzmu. Warto też pamiętać o tym, że stężenie testosteronu w organizmie kobiety nie zawsze jest takie samo. Wzrastanie trwa do ok. 60 roku życia, a po osiągnięciu tego wieku stopniowo maleje. Zazwyczaj kobiety otyłe mają lekko podwyższony poziom testosteronu w organizmie.

Nadmiar testosteronu

Należy pamiętać, że testosteron może być niebezpieczny dla płodu i może doprowadzić do wirylizacji płodów żeńskich. Ponadto testosteron podawany mężczyznom z niedoczynnością przysadki eliminuje objawy hipogonadyzmu. Preparat zawiera olej arachidowy z orzeszków ziemnych i alkohol benzylowy.

W 1797 roku John Hunter dokonał transplantacji jądra koguta do jamy brzusznej kury, co spowodowało pojawienie się cech androgenicznych u kury. Testosteron został odkryty w 1935 roku równocześnie przez dwóch naukowców Adolfa Butenandt i Leopolda Ružička, którzy w 1939 roku zostali nagrodzeni Nagrodą Nobla za syntezę testosteronu. W połowie lat pięćdziesiątych XX wieku główną stosowaną postacią były iniekcje enantanu testosteronu, natomiast w latach siedemdziesiątych powszechnie stosowaną formą leku stał się doustny undekanian testosteronu.

• Dołożyła wszelkich starań, aby opublikowane opracowania były najwyższej jakości i odpowiadały potrzebom czytelników i były zgodne z obowiązującymi wytycznymi i przepisami.
• Jako że preparaty zawierające testosteron dostępne są z przepisu lekarza, często takie osoby sięgają po preparaty z czarnego rynku.
• W organizmie ludzkim tylko niewielka część testosteronu krąży w postaci wolnej (około 1-2 proc.).
• Najczęściej po kurację testosteronem sięgają panowie, którzy zauważyli u siebie przewlekłe zmęczenie i brak popędu płciowego.

Biegi długodystansowe czy gra w tenisa w stosunkowo niewielkim stopniu wpływają na stężenie testosteronu. Jednak już ćwiczenia siłowe zdecydowanie bardziej wpływają na produkcję tego hormonu. Leczenie zaburzeń hormonalnych nigdy nie należy do najłatwiejszych procesów. Ustalenie właściwej dawki, wdrożenie leczenia i restrykcyjne stosowanie się do zaleceń lekarza to zawsze wyzwanie zarówno dla pacjenta, jak i dla lekarza prowadzącego. Jak się jednak okazuje można wspomóc terapię na przykład odpowiednio dobraną aktywnością fizyczną. Organizm poddany wysiłkowi to jednocześnie większa aktywność w obrębie produkcji testosteronu.

Długotrwałe stosowanie może wpływać na hormonalną równowagę organizmu, powodując zmiany w układzie hormonalnym, a także niszcząc naturalną produkcję testosteronu przez organizm. Może to prowadzić do różnych problemów zdrowotnych, takich jak zaburzenia płodności, zaburzenia erekcji, cukrzyca, miażdżyca, osteoporoza czy nadciśnienie. Jako że preparaty zawierające testosteron dostępne są z przepisu lekarza, często takie osoby sięgają po preparaty z czarnego rynku. Należy jednak pamiętać, że takie zachowanie grozi poważnymi konsekwencjami.

Odstawienie sztucznego hormonu doprowadzi do sytuacji, że nie będzie go w organizmie w ogóle. Otóż wytwarzaniem hormonu zarządza przysadka mózgowa, która z pomocą hormonu luteinizującego (LH) stymuluje jądra do produkcji testosteronu. To fizjologia, która wprawdzie nie zawsze przekłada się na podniesienie libido, ale poziom testosteronu wzrasta. Gdy stosuje się syntetyczny testosteron, jego stężenie we krwi szybko się podnosi. Przysadka mózgowa, która była przyzwyczajona do niedoboru hormony, teraz dostaje sygnał, że jest go w nadmiarze.

Jeśli jest to dla niego ważne, staram się mu pomóc, choć niekoniecznie za pomocą terapii hormonalnej – dodaje. Urolog dr Janusz Zajda przestrzega, że podawanie testosteronu może hamować jego naturalne wydzielanie przez organizm i prowadzić do zaniku jąder oraz zwyrodnień w kanalikach nasiennych. Po odstawieniu testosteronu jądra będą produkować go mniej. Mogą pojawić się zaburzenia erekcji, objawy uszkodzenia wątroby, zmiany skórne, trądzik, łysienie. Dlatego mężczyźni, którzy planują powiększenie swojej rodziny muszą podchodzić do przyjmowania tego hormonu ostrożnie. – Również panowie, którzy nie mają obniżonego poziomu testosteronu nie powinni stosować tej substytucji.

Wszystkie prawa autorskie do artykułu są zastrzeżone przez GdziePoLek sp. Normy stężenia testosteronu zależą od wieku, płci oraz różnic osobniczych pacjenta. U kobiet po menopauzie czasami testosteron stosowany jest w leczeniu raka sutka oraz w schorzeniach związanych ze zbyt wysokim stężeniem estrogenu https://al-hambra.co.za/2024/03/29/pregnyl-5000-skuteczne-dawkowanie-i-leczenie-na/ we krwi. Sportowców leczonych substytucyjnie testosteronem z powodu hipogonadyzmu męskiego należy pouczyć, że ten preparat zawiera substancję czynną mogącą dawać dodatni wynik w testach antydopingowych. Lek nie wpływa na sprawność psychofizyczną, zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.